Sólin er að kalla á mig ...

... en ég læt sem ég sjái hana ekki.

Sumarið er skollið á okkur af fullum þunga. Það er búið að vera heiðskírt hjá okkur meira og minna´í 2 vikur. Hitinn hefur verið að stíga hægt og rólega og er núna að komast í 25° yfir miðjan daginn. Og svona er spáin líka. Sól, sól og sól næstu 2 vikurnar ...

Þetta er frábært fyrir þá sem eru í þessum pakkanum, að sóla sig og njóta lífsins, eins og Sigrún mín. Hún er orðin kaffibrún þessi elska enda er hún komin með það inn í rútínuna hjá sér að leggjast í sólbað þegar hún er búin með morgunskokkið í skóginum, eftir að hún fer með krakkana í skólann. NÆS!!!

Ég bíð spenntur eftir að klára próflesturinn. Nú er hann að skella á af fullum þunga. Ég er að fara í 6 tíma próf á morgun og er búinn að vera INNI að lesa síðustu daga að undanskildum einum degi sem ég fór niður á strönd að lesa. Tók Ásbjörn og Anton með og þeir voru á sundskýlum að busla í sjónum. Hann er reyndar ekki orðinn alveg nægjanlega heitur ennþá til að synda í.

Ég fer í síðasta prófið 10. júní og eftir það er það bara Sunshine Raggiee!!!!!!

Sólarkveðjur frá Esbjerg - IJ

Hvað liggur á?

Það kemur reglulega upp sú skynvilla hjá mér að ég þurfi nú að fara að drífa mig í að fara að gera eitthvað við lífið. Ég er að detta í fertugt og ekki ennþá búinn að ákveða hvað ég ætli að verða þegar ég verð stór.

En hvað liggur á? Hvað skiptir máli? Hvað er málið? Hvaða rugl er í gangi?

Sem betur fer er ég farinn að sjá ruglið í þessum hugsunarhætti. Ég hef aldrei haft það svona gott. Ég hef aldrei haft svona mikinn tíma fyrir mína nánustu. Við eigum ekki neitt , en á móti þá skuldum við ekki neitt . Miðað við ástandið heima núna þá eru það víst forréttindi sem vert er að þakka fyrir.

Þó það sé erfitt að segja til um hvað framtíðin beri í skauti sér þá tel ég samt sem áður víst að við verðum hérna úti í einhver ár í viðbót. Daninn með sínum frábæra sósjal gerir okkur kleyft að lifa sómasamlegu lífi á meðan ég er í námi. Frípláss fyrir börnin í leikskóla, háar húsaleigubætur á lága húsaleigu og þar fram eftir götunum. Einu raunverulegu áhyggjurnar sem ég hef þessa dagana eru verkefnin sem ég er að skila í skólanum ... og ekki heldur það nú fyrir mér vöku!

Fyrir ykkur "heima" á Íslandi þá er líka gaman að segja frá því að ég er í stuttbuxum í skólanum í dag, 16° hiti á mælinum í morgun. Fuglarnir í skóginum báðu mig um kveðju til ykkar þegar ég hjólaði í skólann og íkornarnir líka!!!!

Fjölskyldan biður líka að heilsa. Ég og Hjördís ætlum að kíkja á klakann um helgina. Ég er að skemmta á laugardaginn og hún ætlar að vera hjá ömmu sinnu. Ásbjörn og Sigrún ætla að hafa eitthvað fjör hjá sér, fara í Lególand og skemmta sér saman.

Kveðja frá Esbjerg!!!! IJ

 

Spaghettísósa a´la Gvario ...

Ég hef lengi verið mikill áhugmaður um mat og eldamennsku eins og á mér sést.

Eitt hef ég samt aldrei gefið mér tíma í að stúdera og það er spaghettísósa. Spaghettísósa er nefnilega ekki sama og spaghettísósa!

Hér er afraksturinn ... uppskriftin er fyrir ca. 6

ATH! Sósan þarf að malla í allavega 2 tíma, það er galdurinn!!!

1/2 kg. nautakhakk
2 laukar
5 rif hvítlaukur
2 stilkar sellerí
2 stórar gulrætur
2 dósir hakkaðir tómatar (með basiliku eða einhverju grænkryddi)
1/2 bolli tómatsósa
3 dl. vatn (skemmir ekki fyir að skvetta smá rauðvíni út í, ef þetta á að vera spari)
1 teningur af góðum kraft - Kjúklinga, lamba eða nauta, skiptir ekki öllu máli
2-3 mtsk. Sweet Chilli sósa (eða 1/2 tsk. chilli pipar og 1 mtsk. sykur)
1 tsk. paprikuduft
1 tsk. origano
1 tsk. timian, rósmarin eða eitthvað grænt og vænt
salt og pipar e. smekk

Fyrst þursteikti ég hakkið og tók það frá. Þar sem ég er með lítil börn þá steikti ég saman lauk, hvítlauk, gulrætur og sellerí þar til það var orðið meyrt og maukaði það svo með töfrasprota. Þannig losna ég við að krakkarnir borði matinn eins og fornleifafræðingar.  

Svo set ég allt saman, maukið, tómatana og restina af hráefninu og leyfi þessu að malla á lágum hita í ca. 2 tíma.

Þetta er sem sagt barnaútgáfan af þessu. Frábært er að setja í þetta rauðvín til að poppa þetta upp og svo það sem er til í ískápnum, sveppi, papriku eða eitthvað annað spennandi.

Þegar búið er að sjóða og sigta spaghettíið þá mæli ég með því að henda í það smá smjörklípu eða ólífuolíu svo það klumpist ekki saman.

Svo þegar allt er komið á diskinn er bara að fullkomna þetta með rifnum parmesan og ferskri steinselju.

Þetta er dýrari týpan af sósu!!!!

Kveðja frá esbjerg - IJ

Nú fer allt að gerast aftur ...

Ég er búinn að vera á kafi í verkefnavinnu í skólanum. Við fórum í Lególand í gær til að fagna skilum á stóra verkefninu mínu. Ég er búinn að setja inn helling af nýjum myndum og kem til með að skrifa annál á morgun.

Það þýðir ekkert að sitja við skrif þegar það er sól og 14 stiga hiti úti.

Bless í bili - IJ

Við erum að koma "heim"!

Nú er allt að gerast. Við erum á fullu að pakka, þvo, gera og græja! Við eigum flug á fimmtudgsmorguninn en ætlum að bæta einum degi við páskafríið og leggja af stað í fyrramálið (miðvikudag).

Við keyrum til Köben í fyrramálið og förum í Dýragarðinn með krakkana. Svo gistum við annað kvöld hjá vinafólki og komum svo "heim".

Á sunnudaginn er svo komið að Jóhanni mínum að ganga í fullorðinna manna tölu og játast Kristni. Veislan verður uppi í bústað hjá mömmu og pabba og við búumst við ríflega 80 manns í veislu. Svo verðum við á íslandi til 29. mars þannig að við ættum að hafa tíma til að hitta vini og kunningja á þeim tíma.

Hlakka til að sjá sem flesta!!!!!!!! - Kveðja frá Esbjerg - IJ

Það er hægt að vera blankur og hamingjusamur!

Það má nú segja að margt hafi breyst á stuttum tíma. Nú er komin smá reynsla á það að vera námsmaður í útlöndum með fjölskyldu á framfæri.

Það eru talsverð viðbrigði að fá ekki útborgað um mánaðamót eins og alltaf og þurfa allt í einu að hugsa sig tvisvar um áður en maður kaupir sér eitthvað.Langur vegur frá því að ég sé að kvarta um einhver blankheit og volæði. Þvert á móti. Það er frábært að vera í þeirri aðstöðu að þurfa að draga saman seglin og nýta það sem er til. Ég er farinn að nota alla hálffullu rakspírana mína, gömlu skyrturnar eru að öðlast nýtt líf og svo mætti lengi telja.

Það dýrmætasta í þessu öllur er að við erum að finna aftur það sem skiptir okkur mestu máli sem fjölskylda. Það er ekki aðkeypt afþreying sem gefur mest. Það eru þær stundir sem við verjum saman með krökkunum, í göngutúrum, bíltúrum og á leikvellinum. Það er ekkert að því að fara í bíó, sund, bowling, tívolí og Lególand endrum og eins, Það skilur hins vegar ekkert meira eftir sig þegar upp er staðið.

Ég er búinn að prufa það að vera hátekjumaður og eiga næga peninga um hver mánaðamót. Nú er ég námsmaður og á andkotann enga peninga í afgang. Ef ég ætti að bera saman þetta tvennt þá er engin spurning um hvort ég kjósi frekar. Þegar ég átti pening "átti" ég líka talsvert af leikföngum á afborgunum. Skuldbindingarnar voru margar og neyslan mikil. Þetta var góður tími en ekki eins innihaldsríkur og margur myndi ætla.

Það er margt undarlegt í gangi í henni veröld. Í dag "á" ég nánast engin leikföng en skemmti mér samt betur. Ég get ekki "keypt" eins mikið handa börnunum mínum og áður en er miklu nánara sambandi við þau. Ég "vinn" mun minna en er samt mun hamingjusamari. Við hjónaleysurnar höfum ekki mikla peninga á milli handana en rífumst mun sjaldnar, nánast aldrei … :o)

Ég held að ég sé að upplifa sönnun þess að hamingjuna er ekki að finna í veskinu heldur hjartanu. Það líður eflaust ekki sá dagur að þessi fróðleikur hljómi í eyrum okkar allra. Munurinn er bara sá að upplifa þennan boðskap í framkvæmd er annað en heyra hann frá öðrum eða að lesa hann í bók. Mér finnst ótrúleg verðmæti og forréttindi liggja í því að hafa fengið að spóla til baka fara í skóla aftur og fá að bremsa mig af í yfirborðskenndri, aðkeyptri veraldlegri funllnægju.

Þetta minnir mig á kvæði sem ég lærði í æsku og hefur nú öðlast nýtt líf hjá mér, ”Það er leikur að læra, leikur sá er mér kær. Að læra meira og meira, meira í dag en í gær!!! Ha, ha!

Það er hægt að vera blankur og hamingjusamur!

Kveðja frá Esbjerg - IJ 

Langt síðan síðast ...

Það hefur margt gengið á síðan ég bloggaði síðast. Mamma kom í heimsókn og var hjá okkur í nokkra daga. Kalli bróðir kom síðustu helgi og átti með okkur frábærar stundir. Svo kom Nils systursonur minn kom sömu helgi og fór með okkur niður til Þýskalands.

Í síðustu viku byrjuðu krakkarnir á leikskólanum. Við vorum svo heppin að fá inni í leikskóla sem er u.þ.b. 100 metra frá húsinu okkar. Hjördís lagðist þó í flensu daginn eftir að hún byrjaði og náði að draga báða foreldra sína með sér í rúmið. Svo skiptumst við á með veikum mætti við að reyna að sinna börnunum á milli klósettferða og verð ég víst að viðurkenna að Sigrún stóð sig mun betur í því en ég. (Enda er það nú löngu sannað að karmenn verða mun veikari en konur þegar á reynir)

Ásbjörn er frekar óöruggur enn sem komið er á leikskólanum. Hann er nú samt kátur með það að það eru tveir íslenskir jafnaldrar hans með honum á deildinni í leikskólanum. Af honum er samt það að frétta að hann er búinn að læra að hjóla. Afi hans á Grafarbakka gaf honum hjól og það skipti engum togum að þegar hann settist á það í fyrsta skiptið hjólaði hann bara af stað, án hjálparadekkja og allt. Myndin hér að ofan var tekinn áður en hann settist á það í fyrsta skiptið. Hann vill koma hér á framfæri kossum og knúsum til afa síns.

Nú bíðum við bara eftir sumrinu sem er rétt handan við hornið. Konan er eitthvað að kvarta yfir því að hér rigni stundum en ég segi henni þá bara að því meira sem rignir í dag því betur kunnum við að meta sólina þegar hún sýnir sig á endanum.

Meira á sunnudaginn - Verða að klára að læra! - IJ

Iceland Depressed - Nóttin langa á Kastrup

Já það má segja að þessi nótt sé búin að vera í lengra lagi, enda morguninn rétt handan við hornið. Forsaga málsins er líka skondin.

Ég er á leiðinni til íslands til að veislustjórast og ákvað að fara degi fyrr heim og á ráðstefnu á Hilton hótelinu um markaðssetningu á netinu. Í gær var strax ljóst að vélinni myndi seinka eilítið þannig að ég sat bara í hægðum mínum heima þegar ósköpin dundu yfir.

SMS frá Iceland Express þess efnis að búið væri að sameina tvær vélar í eina og bröttför væri skv. áætlun kl. 20:30. En þar sem búið var að tilkynna seinkun áður þá var engin leið fyrir mig að ná lest til Kaupmannahafnar í tíma. Eftir smá skraf og ráðagerðir með konunni ég ákvað að bruna á bílnum og skilja fjölskynduna eftir bíllausa á meðan ég er á klakanum. Ég rétt náði að smella kossi á konuna og börnin og rauk illa gyrtur og ótilhafður út í bíl. Svo reiknaði ég út að ef ég héldi 140 km. meðalhraða, pissaði í gosflösku og sleppti því borða á leiðinni þá myndi ég ná í tæka tíð ....

En síðan eru liðin mörg ár, eins og segir í laginu. Núna, ellefu tímum síðar (klukkan að verða 05:30)bólar ekkert á vélinni frá íslandi. Farþegarnir með Icelandair kvöddu okkur með glotti rétt fyrir kl. 01:00 og var það önnur vélin sem fór frá þeim héðan í dag og eru þeir farþegar eflaust komnir heim og undir sæng.

En þetta er nú samt búið að vera skemmtileg nótt. Að vera strandaglópur á svona flottri flugstöð er frábært. Af öllum flugstöðvum sem ég hef komið í þá er ég nokkuð viss um að Kastrup sú besta til að eyða nótt til ráfs og rölts. Ég var nú líka svo heppinn að hitta góðan vin hérna, Bergsvein nokkurn bakara, en hann hafði vit á að fara með Icelandair. Ég virðist hins vegar ekki vera að fara neitt ...  Svo hitti ég líka gamlan hestaferðafélaga frá skagafirði og félaga hans en þeir fóru á pöbbaröllt niður í Köben og eru komnir aftur hingaðút á flugvöll, VEL við skál og syngja, skagfirðingar ... o.s.frv.

En þó mætti vélin nú alveg fara að koma því skv. mínum útreikningum þá fer að líða að því að ég missi af ráðstefnunni sem byrjar kl. 9 á staðartíma.

Nú er búið að opna veitingastaðina og ég ætla að fá mér morgunkaffi.

Stuðkveðjur frá Kastrup - IJ -

 Ps. Það var að koma SMS frá Iceland Depressed (06:00), vélin er farin í loftið frá Íslandi. Áætluð brottför rúmlega níu. Það er allt að verða vitlaust á vellinum, fólk grætur af gleði. Enda farið að óttast að sjá aldrei ættingja sína aftur.

Eins og jó-jó á milli Danmerkur og Íslands ...

Nú er fjölskyldan búin að vera saman í þrjár vikur og dagarnir eru farnir að taka á sig mynd hversdagsleikans. Ekki svo að skilja að það sé ekki gott, þvert á móti. Við erum búin að taka upp úr öllum kössum og heimilið okkar er orðið hlýlegt og heimilislegt aftur, bara á öðrum stað í öðru landi.

Gestaherbergið var vígt um helgina þegar Nils systursonur minn kom og átti með okkur yndislega helgi. Hann kom reyndar ekki svo langt að því hann er að læra læknisfræði í Óðinsvéum og skrapp hingað til okkar til að passa á meðan við smelltum okkur á þorrablót íslendingafélagsins, sem var hin besta skemmtan. 

Af okkur er annars það helst að ég verð eins og jó-jó á milli Esbjerg og Íslands fram til marsloka. Eins og sumir vita þá er ein af tekjulindum mínum sú að ég stýri veislum. (Smellið á tengilinn http://1000th.is/index.php?categoryid=44&p2_articleid=154) Þar sem ég er í námi þá er þetta ágætis aukabúgrein svona um helgar þó ég þurfi um langan veg að fara. Á næstunni er ég að fara allavega 5 sinnum til íslands í þeim tilgangi.

Þá legg ég af stað á föstudegi frá brautarpallinum kl. 13:41 og er lentur í Keflavík einhverjum 10 tímum síðar. Svo flýg ég heim á sunnudögum. Þetta er frekar töff að leggja á sig 20 tíma ferðalag nánast hverja helgi en svona er þetta, sumir taka námslán, ég stýri veislum.

Ég veit ekki alveg hvað er að koma yfir hana móður mína. Hún kom með okkur hingað út 11. Janúar til að vera okkur innan handar á meðan við vorum að koma okkur fyrir og nú sagði hún mér að hún væri á leiðinni aftur næstu helgi, svona í skreppitúr, þremur vikum seinna.

Ekki svo að það sé ekki meiriháttar að fá gamla hrukkudýrið hingað út til okkar. Ohh hún er engri lík þessi elska. Svo er ég líka viss um að hún lesi þetta þanngi að ég segi það og skrifa hástöfum svo allir heyri, „elsku mamma mín, Þú ert engri lík. Þú ert ein af fáum sem hefur, í gegnum lífið, haft meiri áhuga á velferð annara en þinni eigin. Fyrir það meira en annað mun ég alltaf virða þig og elska af öllu mínu hjarta.“

Ég var að setja inn nýjar myndir sem við tókum í vikunni. Um helgina er búið að vera mikið um grímuklædd börn í nammi-leiðangrum. Þónokkrir hafa komið og sungið fyrir okkur og fengið nammi að launum. Annars komst hún Sigrún í nammipokann, þannig að það var ekki eins mikið til skiptanna fyrir aumingja börnin (ég elska´na nú samt!)

Meiri fréttir næsta sunnudag – Kveðja frá Esbjerg – Ingvar, Sigrún & co. 

Loksins, loksins ...

... er fjölskyldan komin hingað út. Þetta er búið að vera æðislegur tími. Við erum að taka upp úr síðustu kössunum og mynd er að koma á heimilið okkar.

Ég fæ ekki betur séð og fundið en að börnin kunni því afar vel að fjölskyldan sé loksins komin saman aftur. Hjördís er nú ekkert að fatta það að hún sé komin í annað land en er búin að taka pabba sinn í sátt og orðin svolítil pabbastelpa aftur. Hún var ekkert allt of sátt við að ég væri alltaf svona lengi í burtu.

Ásbjörn er hinsvegar örlítið óöruggur með alla þessa dani. Hann er nú samt nokkuð viss um að hann komi til með að ná Dönskunni fljótlega því hann sagði við afa sinn í símanum um daginn að hann skyldi kenna honum Dönsku þegar hann kemur í sumar.

Það fer að líða að því að krakkarnir komist á leikskóla því að Esbjerg er með 3ggja mánaða tryggingu á leikskólaplássi og þýðir það að þau verði komin inn fyrir 13. febrúar.

Við erum  hægt og rólega að byrja að kynnast öðrum íslendingum í hverfinu. Við buðum fjölskyldu frá Vestmannaeyjum, Ölla, Guðbjörgu og börnunum þeirra þremur í mat á sunnudagskvöldið og áttum með þeim yndislega kvöldstund.

Sigrún er að byrja á bókhaldsnámskeiði á morgun og ætlar að freista þess að fá vinnu við bókhald hérna úti. Hún er búin að vinna við það í nokkur ár og ætlar á námskeiðið til að læra fagorðin á dönsku.

Ég er búin að fá út úr jólaprófunum og gekk mér mjög vel. Svo fengum við hæstu einkunn fyrir stóra verkefnið okkar sem við skiluðum fyrir jól, enda frábærir krakkar sem ég var með í hópnum, Janní og Atli. 

Ég verð með reglulegar fréttir af okkur hérna úti og verð duglegur að láta myndir fylgja með.

Kossar og knús frá Esbjerg! - IJ